İÇLİ MISRALAR...!

Artýk tükenmiþtim düþünmekten ,
Yüreðime dayanýlmaz acý vermekten.
Kendimi dýþarý vurmak istedim her defasýnda,,
Derdimi anlatmak istedim ama baþaramadým ,
nedense dinleyenim olmadý hiç .

Yada beni dinleyip anlayacak olanýn kýymetini bilemedim,
En uzaðýmdakini görebilirken...!
En yakýnýmdakini göremedim.
Oysaki ben önceden herkesi dinler,,
Herkesin derdine çare olmak isterdim .

Artýk derdimi anlatamýyordum
Kimsem yoktu etrafýmda.
Bir baktým...! en uzaðýmdaki dost en yakýnýmda,

Sahte bakýþlar arasýnda kaldým durdum.
Yýllarca...!
Hele biri varki...!
Sýrtýma öyle bir býçak sapladýki,,
Hunharca...
Herkesin yüzünde bir leke vardý .
"O"Nun yüreðinde...!

Kimininkinde aþk , kimininkinde aldatýlma , kimininkinde KAN…
Herkesin yüzünde bir asýklýk.
Ne oldu..ne oldu yüzlerdeki "NUR" berraklýk...!

Derdimi anlatacaðým birisi vardý ,
O da beyaz kâðýrtlar,
Ve;
Aldým kalemi elime,
Yine döktüm kaðýtlara yazýlarýmý,
Kim nasýl anlarsa okusunda anlasýn diye...!

09 Haziran 2012
00.08
ÝSTANBUL


Sosyal Medyada Paylaşın: