GELMEM İSKENDERUN

GELMEM ÝSKENDERUN

Sevgili gittiyse ne yapam seni
Gelmem Ýskenderun küstüm ben sana.
Maziye gömerim hatýram seni
Gelmem Ýskenderun küstüm ben sana.

Beklentim kalmadý gelinde kýzda
Ne kayýnbirader ne de baldýzda
Ne ayda gözüm var ne de yýldýzda
Gelmem Ýskenderun küstüm ben sana.

Nerde kaldý bizi sevip sayanlar
Kardaþlar bacýlar hem de yeðenler
Nere gitti emmi dayý diyenler
Gelmem Ýskenderun küstüm ben sana.

Yýldýz senin olsun ay senin olsun
Daðlar senin olsun köy senin olsun
Yayla ova bahçe çay senin olsun
Gelmem Ýskenderun küstüm ben sana.

Teyz’oðlu day’oðlu kuzenler vardý
Türküler söylerdi ozanlar vardý
Aþkýn deryasýnda yüzenler vardý
Gelmem Ýskenderun küstüm ben sana.


Ey sevdiðim Güzelköy’üm Akçay’ým
Kederim büyük de kalbi pekçeyim
Madem nazarýnda geçmez akçeyim
Gelmem Ýskenderun küstüm ben sana.

Bu sisli afaktan doðar mý mehtap
Andýkça adýný düþerim bitap
Destan eyleyip de yazsa da kitap
Gelmem Ýskenderun küstüm ben sana.

Avaz eder bülbül gonca güllere
Rüzgara karýþýp çýktýk yollara
Turna gibi kondursan da göllere
Gelmem Ýskenderun küstüm ben sana.

Karaman’ým der de gidenler gitsin
Bülbüller yerine baykuþlar ötsün
Ateþler sönsün de dumanlar tütsün
Gelmem Ýskenderun küstüm ben sana.
06.06.2012
Adnan KARAMAN

Sosyal Medyada Paylaşın: