KALEM
Kalem deyip geçme,denizle deryadýr kalem.
Aþkýn çöllerinde Mecnunla Leyla’dýr kalem.
Bazen yürek daðlayan kýzgýn bir ateþ;
Bazen serinlik veren ab u havadýr kalem.
Bazen faciayý önler,savaþlarý durdurur;
Bazen kýlýçtan keskindir, evladýr kalem.
Ademin baþýna gelse onulmaz dertler;
Dertlere derman verir,hem þifadýr kalem.
Ölçülü ve güzel sözler çözer problem;
Cebir denklemidir,fizikle kimyadýr kalem.
Binlerce söz ustasý gezmiþ bu alanlarda;
Þeyhi’dir, Fuzuli’dir,Ruhi ve Ziya’dýr kalem.
Gazel,kaside,mesnevi,müstezad,þarký;
Bütün bu sahada Baki ve Yahya’dýr kalem.
Mevlana,Yunus,Nabi,Necati,Þeyh Galip;
Adý anýlmayan yüzlerce hükemadýr kalem.
Þarkýlarýn hala kulaklardadýr Ey Vasýf!
Bu dalýn üstadý Nedim-i Þeyda’dýr kalem.
Ey Nef’i!Tutmayýp dilini kazdýn mezarýn;
Kalplere saplanan Siham-Kaza’dýr kalem.
Sana kulak veren olmasa da Ey Adnan!
Senin için bir kara sevdadýr kalem.
hükema=hakimler,hükmedenler.
06.05.2012
ADNAN KARAMAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.