Ülfet Mi? Ünsiyet Mi?
Bir adama düþerim, bir madama
Olurum uzletim kadarla ülfet
Ne acayip olurum, tüm iliþkiler
Oduma dâhilen yükümle külfet
Dur tutmam, bahar aylarýdýr
Nicelerinim, hecelenirim
Kýrk katýr, kýrk satýr aralýðýný bilmem
Buraya da, oraya da
Kazýlýr her bir mezarým; hece saylarýdýr
Baþ belasýdýr baharlar
Aldatan aldanan kaçmalarýyla
Zýr periþaným ben elinde
Kaç güzele vurulurum da güzel yelinde
Saba derle, heba derle
Hoþum, hor kýl mazým kendimi
Gözünüze düþmelerim ondan
Maymun ederler beni
Fren bil mezem kendimi
Ya adam, ya þaklaban olurla; madara
Ne faik iyim kendimin ne de mecnunu
Ahkâmla cazibeye düþtüðüm kadarla
Bahar bitimleri sönünde
Namussuz, sefih hayallerim
Ortaya, çýplak koydunuz da beni
Ya veresiye düþmüþünden ya beleþe
Ahlaký yemek olan, aç kurtlarýn önünde
08.06.2012
Saba: Sabah esen serin rüzgâr
Faik: Üstün, yüksek
Ülfet: Alýþmak, samimiyet ve dostluk kurmak
Ünsiyet: arada samimiyeti olmadan, tanýþýldýk ve alýþýldýklýðý olan
Külfet: Zoraki yük, zararý yararýndan çok olan eylemler. Büyük çaba, büyük harcama.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.