alaz alaz içimi yakýp
yükselip genizimden
ümüðüme çöküyor acý
nefes borum bacadan faksýz...
yüreðime kurþun döken birisi var
çürümüþ üzüm tanelerince
sýdýyor gözlerimde çekik ceylan gözlerin
zamanýn silip süpüremediði
aþktan da öte evlât sevgisi bu,
apansýz baþlýyor karlarýn erime mevsimi...
susarken dilin
kanayýp içten
ýsýnmýþtýr belki bir yerin
ne de olsa
sahip olduðun bedenin
yarýsý benim, yarýsý annenin;
o yüzden gözlerim tuzlu ýlýk
sýzlýyor
kanlý þerbet sýzdýrýyor yüreðim...
hiç sebepsizmiþçesine dokunur böyle acýlar
bilirim,
ne suçu var ki dalýnda meyvenin?
...
yine gönül geziniyor iþte
narlar portakallara
portakallar narlara bakýnýyor...
...
oysa birlikte dolaþýp bahçeyi
uzanýp koparmak vardý
aðacýndan canýnýn çektiði meyveyi
gönlünce derleyip
birlemek vardý çiçeklerin topunu...
...
besleyip büyütüp
bunca emekten sonra
koklamak vardý saçlarýndan
sindire sindire içime evlât kokunu...
Þaban AKTAÞ
2004
Foto:www.fotocommunity.de/pc/pc/display/28073283