KAL YÂRİM…
Uzatma ellerini ellerin senin olsun
Vuslat bize çok uzak; sen yerinde kal yarim
Býrak güller bülbüller kendi dalýnda solsun
Benden vuslat bekleme;sen yerinde kal yarim
Gözümdeki yaþlara bakma hep akar onlar
Vedalarý sevmem ben hüzün verir hep sonlar
Vefayý geçen gömdük, vefasýzdýr tüm canlar
Bize her yer yabancý sen yerinde kal yarim
Bayramlar hüzün verir, gidiþin bayram olsun.
Bahçemde ki çiçekler, açmasýn hemen solsun.
Ýçimizde bitmeyen, birazcýk acý kalsýn
Yollar tufan-borandýr; sen yerinde kal yarim
Sanma seni her zaman, seviyor özlüyorum
Senden kaçýp her yerde, kendimi gizliyorum
Seni görmemek için ruhunu izliyorum
Yüreðim delik deþik; sen yerinde kal yarim
Artýk bize yakýþmaz, eski tastan su içmek
Bana acý veriyor, eski yarayý deþmek
Bizim yapacaðýmýz, bu sevdadan vazgeçmek
Beni unut arama;sen yerinde kal yarim
Mustafa Göktekin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Göktekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.