Yaðmur yaðýyordu, þarkýdaki gibi sesi davetkâr önce saçlarým hissetti, ellemeden anlaþýlmayan su damlacýklarýný sonra alnýmdan aþaðýya süzüp peþi sýra gelenleri göz kapaklarým ve yanaklarým burnumun ucundan kayýp yere düþenleri ise gözlerim. Yaðmur yaðýyordu, camýn ardýnda duran adamýn yüreðine asla akýtamadýðý gözyaþlarý gibi usulca ve sessizce ensesinden kaymasýný hissetti ürpererek vücudunun hiçbir yeri ýslanmadan. Yaðmur yaðýyordu, uzaklarda bir yere çimenler hissetti, toprak hissetti, altýndaki tohum hissetti doðuran hissetti, doðacak hissetti ben hissetmedim . Yaðmur yaðýyordu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
erdem GÜVEN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.