El aziziye çölünde yarý çýplak
ve elli sekiz santigrat derece hava
yürürken kumlar çýplak ayaklarýmý yakmakta…
Bense,
kendim için, düþüncelerimi özgürce seçebilmeyi özlüyorum,
hiç kimsenin düþündüklerini umursamadan,
hiç kimsenin düþündüklerimi þekillendirmesine izin vermeden…
yurdumun soðuk suskunluðunu özlüyorum;
kýþýný,
gözü göze göstermez tipilerini,
doya doya hasretimi gidermek için
don tutmuþ soðuðunu.
ormanlarýnýn karanlýk korkunçluðunda
düþlerinin özgürlüðünü özlüyorum...
kayalýklar üstünden oltalarýný sarkýtýp
bana ikram etmek için balýk tutmaya çabalayan
balýkçý dostlarýmý özlüyorum,
ve iki taþ aralýðýnda ateþ yakmayý
çalý çýrpýyla ve simsiyah isli çaydanlýkta
yosun kayganlýðýnda dere suyuyla
çay demleyip balýkçý dostlarýma ikram etmeyi…
seni özlüyorum,
ey sevgili seni,
sevdiðimi söylerken
bakýþlarýndan
gözlerinin ýþýltýsýný
yakalamayý…