Çay Dudağında Niyaz
zakir
Çay Dudağında Niyaz
Zamaný gülleþtirir gül kokulu gülüþün.
Nazýn iþlenir suya renk ve ahenk nakþýyla.
Adýný yazar demlik gördüðü sýrlý düþün.
Aydýnlanýr bakýþlar suretinin þavkýyla.
Camda ýþýldayan sýr gözlere ýþýk olur.
Bir zarafet bestesi çalýnýr içten içe.
Bir cerenin elinde bardak ayrý þýk olur.
Sanýrsýn suya iþli albeni kanaviçe.
Erguvanlar açarken su bin bir rüya görür.
Ferhat’ýn Þirin için dað deldiði zamanlar,
Ayrý bir þevke gelir sular yokuþa yürür.
Suyun hâl lisanýndan ancak Ferhatlar anlar.
Camda yaðmur damlasý gül yapraðýnda þebnem.
Gecenin þerhi midir sehere yansýyan naz.
Kurumuþ dudaklara bir katre su mu merhem.
Demliðin dili lâl mi sükut mu çayda niyaz…
Çay dudaðýnda niyaz buðulu ipek düðüm.
Sükutu þerh eder su ateþin baðrý yanar.
Kelimeler çözülür sonra olur kördüðüm.
Bu aný yaþayanlar hazalý nazla anar.
Ankara, 04.06.2012 Ý.K
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.