HALEPÇE!

SORAN!

Ve görmelisin kanayan yüreðimi!
Tohumlar dikiyorum güvercin elime
Gagasýna konan, bir damla yaþa benziyor ömrümüz
HALEPÇE; kendi kýyýsýnda mülteci
Sabrýmýzý okþuyordu esmer analarýmýz
Korkuyorduk! Ne bilirdik ki çocuk yanlarýmýzýn
Ergenliðe, mayýna, basar gibi bastýðýný!
Kýyýsýna vuruyor aðýtlarýmýz SORAN!
Bilemedik gelinlerin hangi yarasýna sýðacaðýmýzý!
Sevdamýza yenildik, köyler basýldý birer, birer!
Pusudaydý gelincik kýzlarýn göðsü
Yenik düþtük nice ölümlere, sevdalara
Kimimiz on beþinde, kimimiz on sekisindeydi
Bizde bilirdik yârin sol yanaðýndan öpmesini SORAN!
Ýntihara hazýrlanýr kadýnlar, çocuklar!
Sonradan anlarým nerde olduðumu,
HALEPÇE’ ye düþer yolum. Aðzým burnum kan içinde
Gece barut kokusu sinerdi evlere, kurþun yerine,
Hardal kokusu sarmýþtý bedenimi!
Böyle ölür bizimkiler! Ýri yarýydý gözleri, aðzý kaymýþtý,
Çocuklarýn! Kim bilir, belki korkudandýr!
Duymuyorsun sesimi…
Yokluðunu ararým SORAN! Ve yalnýzlýðýný!
Sýðmaz kanayan yerlerime mehlemin
Ya senide kaybedersem? Bu korku öyle bir korku ki, üþüyor her yerim!
Ver öpeyim gözlerinden, öpeyim ki aydýnlansýn HALEPCE
Yakýlmasýn evler, dalmasýn gözleri analarýmýn
SORAN; çok acýdýr TARÝH, yeniden aðlýyor MEZOPOTAMTA!
Korkuyor sýnýr kapýlarým, dalýyor gözlerim, bir uçtan bir uca!
Þimdi, kanlý gübre serpilir ýrak, gövdem sýnýrýna!

Gözlerini öpmek! Anlýna deðen kurþunu öpmek gibidir (SORAN!)

Soran kimdir?

Soran mý?

Evet soran?

(Soran, bir düþtür, umuttur, yarýnýn aðlamayan çocuklarýdýr soran!)

Sosyal Medyada Paylaşın: