Ölümü bilemezsin, bildiðin ne varsa siler gider, Ölümü göremezsin, ama ardýndan gözün gider, Ölümü sevemezsin, çünkü kalbinden geçer gider, Ölümü yenemezsin, her zaferi yere serer gider.
Azrail emir kulu, al denince O’ da alýr gider, Azrail iki yol arasý, yalnýz fermaný olanla gider, Azrail ölümün eli, sanma gelince eli boþ gider, Azrail belki anne teni, insanoðlunu uyandýrýr gider. Azrail azametli bir elçi, sana haberini verir gider.
Oktay Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehlikam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.