Kendi Kıyılarımda

Sonbahardan arta kalan sýzýlar
Birikir fotoðraflara...
Gözün deðdiði her yerde
Ýnce bir hüzün kalýr...

Geçmiþten geçmeyen herþey
Geç kalmýþlýðýn suskunluðunu saklar
Uzak gelir gökteki yýldýzlar
Kendi kýyýlarýmda 
Sensizlik nöbetinde...


Bu kentin geceleri uzun olur...
Dört duvar arasý sessizlik
Býrakmaz yakamý
Gün köþe kapmaca oynadýkça...



Kurak mevsimler 
Alnýmda derin izler býrakýrken
Papatyalar terkederken yamaçlarý 
Yenilenir kýrýlganlýklar...


Zifir çöken vakitler
Hep ayný yere giderken
Özlemler takip eder bizi...
Adýmlarýn ardýnda saklý durur
Yaðmur damlalarý...


Katran karasý bir yalnýzlýk çöker üzerime
Avuçlarýmda feryat figan ýzdýraplar...
Sesim dokundukça zamana
Her yerden Eylül çýkar...

Hep masallarda kalýr mutlu sonlar...






Ser’can Saraca----mavigölge
Sosyal Medyada Paylaşın: