Ruhani bir varlýk, Gözlerinizin tam içine baktý mý hiç? Israrla...
Ruhunuza bir kova su, Boca edildi mi? Buz gibi...
Dupduru bir melek, Zarifçe uçarak yanýnýza geldi de, Gönlünüzün saçlarýný okþadý mý? Þefkatle...
Elinizden tutup da göklere çýkardý mý? Cennet hayallerinin zirvelerinde dolaþtýnýz mý? O gözlerin derinliklerine bakýnca, Uzun uzun, Ýmanýnýz bir kat daha arttý mý? O bakýþlarýn biri de siz oluverdiniz mi?
Sonra sizi hayaller dünyasýnda karþýlarlardý, Ve bir tane ruhani daha, Ýþte bir tane daha, bir tane daha...
Sonsuz kadar...
En son ne zaman?
Off! Bu yüzden ruhumun hücresidir bu metropol!
Ey Yýldýzlar! Neredesiniz....
T.A. 04.06.2012. Sosyal Medyada Paylaşın:
TunçAY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.