Yâr senin sevdana düþtüm düþeli
Çile yorgan oldu,hasret’se yastýk
Ben’den baþka herkes hep dört köþeli
Çile yorgan oldu hasret’se yastýk
Eller yâr’in alýp sürerken sefa
Ben senden uzakta çekerim cefa
Görmedim inan’ki hiç senden vefa
Çile yorgan oldu, hasret’se yastýk
Bu halime Mecnun bile þaþýrdý
Firkat’ýn özlem’in daðlar aþýrdý
Bu kadar ayrýlýk sabrým taþýrdý
Çile yorgan oldu, hasret’se yastýk
Eser durur baþta özlemin yeli
Çaðlayarak akar gözümün seli
Uzatmadýn bir’gün o müþvik eli
Çile yorgan oldu, hasret’se yastýk
Bu sevdayý çekmek zul oldu bana
Yýllarca yalvardým yakardým sana
Hep eziyet verdin,bu garib cana
Çile yorgan oldu, hasret’se yastýk
Býrakmadýn beni kendi halýma
Hep bindikçe bindin gelip dalýma
Ne günahým varsa yükle salýma
Çile yorgan oldu, hasret’se yastýk
DURAK’ým der böyle halým yazarým
Vefasýz elin’den gayri bi-zarým
Kalmadý mecalim kazýn mezarým
Çile yorgan oldu, hasret’se yastýk
Durak YÝÐÝT
Gönüllerin Þairi
KOCAELÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.