"Bir tek dileðim var mutlu ol yeter” sözünün bir kamyon yükü anlam taþýdýðý günlerdi
Kaldýrýmlar toz ve kaðýt topaklarý Ankara’nýn Ankara’nýn sonbahar yapraklarý ayvalar sarý hüzünler olgun yaz yorgunu gövdeler serili betonlarda
Ben yanýmda çok acýklý epey yol üstü sözler getirmiþtim. “Sanki terk edilmiþ bir viraneyim her yaným daðýlmýþ yýkýlmýþým ben”
Okul önlük mevsimi ve kaplanmasý kitaplarýn cumhuriyet gazetesiyle bir ön beslenme çantasý kompleksi malum þu otlu peynir meselesi
Saçlarýný süt mýsýrý örgü yapmýþ bir al yüz koca göz görüyorum. Sanki o tehlikeli yolun baþýndayým Aþk’a geliyorum! ama yanýma hep köy zýlgýtlý sözler almýþým arabesk kalýyorum her kent soylu aþkýn karþýsýnda “Bir kulunu çok sevdim” diyorum “O beni hiç sevmiyor” diyorum “Kalbimi ona verdim artýk geri vermiyor” diyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yılmaz Erdoğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.