nasýl hecelersen hecele hep ayný biçimde yazýlýyor ayrýlýk
çok yol bilenler geçti ayaðýný yordamýna göre uzatan kurdun kuþun bileceði hal deðilmiþ ya öylesi iþte eski sözlere yeni kafiye bulmak gerekmez suyu sefasý kendine yeten stabilize bir eðlenmektir hayat her sevdalýya aþýk atmak gerekmez
sen, o hep önden giden çatallanan bahçesindeyken seviþmenin ki çýplak ve bensizliði ele almýþken ne anlattýðýný bilmek istemeyen þiirler getiririm arkandan bir devrik cümlem kalýr acýnasý iki çekingen benzetmem belki ve derisi soyulmuþ bir nakaratým kalýr yoluna aðladýðým o türküden artýk ehemmiyeti kalmaz köprünün ve hoþ gül içimlik sularýn ya da -içkiden olsa gerek- masayý yýkan ormancýnýn nasýl kýydýn diye sormanýn da manasý yoktur suç delilleri ortadadýr ve zaten kim olsa katýlýr akýþýna gerisinin
aman ormancý caným ormancý köyümüze býraktýn yoktan bir acý
acý köyde ya o yüzden türkü, yoksa roman olacak kentimizde geçse öyküsü
bir de gülüþün kalýr diþlerinin etrafýndan ve biliþin kalýr her þeyi ama her þeyi eski haliyle
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yılmaz Erdoğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.