Ben ki vazgeçtim sana kanamaktan
Yanýnda büyümekten al al ve
Gülümsemekten kocaman
Vazgeçtim.
***
Bekleme yalancý hülyalarda beni boþuna
Adresine düþse de bezgin yollarým
Dönmeyeceðim enkaz haldeki düþlerine bir kez daha
Hele ki yýkanýyorken günahlarýnla mevsimsel gözyaþlarým
Düþmeyeceðim geceden kalma rüyalarýna
Baþka ellerle avunsun dursun yakarýþýn
Beni baðlamaz artýk, beni kendime býraktýn
Özler mi gözlerin beni bilmem bir baþka rüyada
Belki buluþur özlemler bir baþka diyarda
Sana veremediðim tüm anlamlý tümceleri
Þimdi kuþlarýn eteklerinden savuruyorum bir bir
Muson sevdalarýyla yüreðimi arayan iklimini
Vuslata ramak kala terk ediyorum kuþlar gibi
***
Unutacaðým tüm renklerini caným acýyarak
Hatta renklerimi de vereceðim tüm acýna dayanarak
Sileceðim hislerime dokunan melankoli seviþleri
Gideceðim uzaklara umutlarýmla birlikte yalýnayak
Ve gülümseyeceðim maziden kalma savruk çizgilere
Hatta üstüne, seni bile resmedeceðim mat renklerle
Uðraþmak anlamsýz gelecek belki bir gün
Ýþte o vakit terk edeceðim düþlerimdeki seni bile
Sardunyalarýn güneþ gibi açtýðý gölgelerde
Yazýk oldu ömrümden düþen günlerime
Sevmek isterken seni dünyalardan da ötede
Heder oldu tümden göremedim düþlerimi ya, gam yüreðime
Belki üzüleceðim yine bu yollardan geçerken
Aðlayacaðým yaðmurlarýn çýðlýklarýndan süzülerek
Dönmeni bekleyeceðim belki vuslatý zamana terk ederek ve
Özleyeceðim seni biliyorum dünden daha çok hissederek
***
Þarkýlarýn en aðlayanýný dinlersem
Belki bir nebze azalýr yürek sancým
Damla damla tükenir içimde duman altý nefesin
Bir sigara izmariti gibi tükenir gülüþlerin
***
Geçecek sandým acýlar kabuk baðlayýnca
Kaybolacak sandým gözlerimdeki yeþilini
Dinecek sandým þiir sevdam aðlayýnca
Ama daðýldým bir kez daha kanayan yalnýzlýðýmla
Alýþtým ben sevdalarý hüzünlerle demlemeye
Yudum yudum katýksýz acýyla karýþýk içmeye
Baharla birlikte kýþlarý hepten giyinmeye
Alýþtým nasýl olsa yüzümde tarumar gülüþlere
***
Sana ’’Avuçlarý kanayan yüreðimi unutma’’ demeyeceðim
Unut, hatta anlamlý anlamsýz olan her þeyi,
Kanayan tüm maziyi unut!
Nasýl olsa siyah-beyaz perdeden bize arta kalan yok
Ömrümden aldýðýn tüm puslu rüyalar
Senin olsun, hatta hediyem olsun gönlünce yak
Unut yeter ki bu perdede, kendini de beni de unut.
Olmayan bizi de unut gitsin.
Yalnýz þunu unutma
Ben her eylül farklý bir kimlikle ve
Kapýnda yepyeni hüzünlerle
Ellerimde susuþlarýmdan bir buketle
Belireceðim düþlerinde
Sana bembeyaz pamuklardan sevdalar ve
Elma þekerine banýlmýþ þiirler yazacaðým
Sakýn unutma
Dokunacaðým ellerimle yeþiline ve
Dayanacaðým yüreðinin kýyýsýna
Sakýn kaybolma.
***
Þimdi gözlerimden gözlerini silene kadar aðlayasým ve
Yüreðimden yüreðin damlayana kadar gözlerini öpesim var
SEHER ERSÖZ-05.06.2012