Yarınlara Açılan Pencere

Nerden geldik, nerdeyiz biliyor musun
Yüzyýllar öncesi mi seviþtik seninle
Ýlk tanýþtýðýmýzdan bu yana çaðlar mý geçti
Nasýl þimdi bir yerlere gidiyoruz elele

Anýmsýyorum gözlerini, Babilde belki
Belkýsýn dillere destan asma bahçelerinde
Belki de yitik bir Ege Uygarlýðýnýn
O Akdeniz mavisi sonsuz gecelerinde

Sen! En yakýn olan bana, kaným gibi
Beni her gün bir kez daha doðuran kadýným
Gül behçem, ormaným, suyum, topraðým, göðüm
Sen! Dünya kurulalý beri aradýðým

Yeni doðmuþ bir çocuk kadar tenhayým seninle
Enginlerde kanat çýrpan bir martý gibi hürüm
Durmadan bir aðaç büyüyor sevgimizden
Ta sonsuzlara dek uzuyor ömrüm

Seninle çaðlar yaþadýk biz, dünde deðil
Zamanýn ölümsüzlükle birleþtiði yerdeyiz
Su gibi avuçlarýmýzdan akýp gidiyor günler
Doruklarýnda kar eksilmeyen tepelerdeyiz

Seni andýkça bir ýþýk vuruyor yüzüme
Yosunlarýn yeþilinden, dalgalarýn köpüðünden
Denizler çekiliyor, daðlar eðiliyor ve yollar
Kýsalýyor, yaþadýðýmýz aþkýn büyüklüðünden

Bu coþkun umutlar boþuna deðil sevdiðim
Boþuna deðil solan yapraklarýn bir bir yeþermesi
Bak! Bütün aydýnlýðýyla duruyor karþýmýzda
Bu günün yarýnlara açýlan penceresi.
Sosyal Medyada Paylaşın: