Son Liman

Çekilmez kahrimi çektin yillar boyu
Benimle agladin, benimle güldün
Kuru ekmegimdi
Fakir yatagimdi
Bitmez çilemdi benimle paylaþtigin
Nice günler dert ortagimdin benim
Omuzlarina dayayip yorgun baþimi
Az mi agladim hiçkira hiçkira
Az mi sildin seven ellerinle gözyaþimi
Kimi gün dostum oldun en vefali
Koþarak geldim sana
Teselliyi, umudu sende buldum
Doyulmaz aþimdin akþamlari
Bardagimda su, soframda ekmektin
Ve her sabah anasiydin çocuklarimin
Kollarin evimizin temeli
Saçlarin süpürgesiydi
Ben bu yere seninle vardim
Bu iyiligin, güzelligin son çizgisine
Kederleri sevinçleri seninle yaþadim
Seninle baktim bu çirkin dünyaya uzaktan
Sendin bütün firtinalarda
Sigindigim o tek liman
Sonsuz karanligimda tek iþiktin
Sönmeyen ateþimdin karli daglarda
Çölümde fiþkiran bir pinardin serin
Ne zaman yitirsem bütün umutlarimi
Bana hayatin kapilarin açardi ellerin
Sevenim benim, ak saçlim, küçük melegim
Sen benim can yoldaþim oldugun kadar
Kadinimsin, anamsin, bacimsin
Ver öpeyim vefali ellerini
Sen benim þerefimsin , inancimsin
Sosyal Medyada Paylaşın: