Ne Yapsam Neylesem Ne Söylesem
Ne yapsam dönüp dolaþýp sana geliyorum
Avuçlarýmda ateþ, gözlerimde sitem
Ve hep o þarký dudaklarýmda belli belirsiz
Ne yapsam, neylesem ne söylesem.
Deðiþen sadece ellerim, gözlerim deðil
Ayakkabým, gömleðim boyunbaðým, elbisem
Her þey iðreti þimdi, herkes yabancý bana
Ne yapsam,neylesem, ne söylesem
Bütün günlerimi aldýn gittin,bütün akþamlarýmý
Oturmuþ üstüme boðuyor beni her gecem
O renkler yok, o hayaller yok, o düþler yok
Ne yapsam, neylesem, ne söylesem
Nereye vardýysam o yangýn oradaydý
O sevmek,o alevler, o cehennem
Baksana,küllerim savruluyor gökyüzüne
Ne yapsam, neylesem, ne söylesem
Sen bir yalnýzlýktan artýk, ta þuramda bir hançersin
Çýkaramam seni baðrýmdan ne kadar istesem
Vur, öldür dilersen, beni býrakma tek
Ne yapsam, neylesem, ne söylesem
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ümit Yaşar Oğuzcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.