İnsanoğlu

- I -
Ne tuhaftýr þu insanlar
kimi zincirler içinde hür
Kimi esir olmaktan bahtiyar
Kimi de benim gibi bin bir þeyi düþünür
Ne tuhaftýr þu insanlar
Kimini yel alýr, su götürür
Kiminin çilesi sürer mezara kadar
Kimi de gününü gün etmeyi düþünür

- II -
Ýnsan insanýn kadrini bilmezmiþ meðer
Anlaþýlamadý gitti mýsralarým
Çünkü; insanlar benim halime güler
Bense onlar için aðlarým

Ýnsan insanýn kadrini bilmezmiþ meðer
Birimiz gülsek, aðlýyor onumuz
Bizden kara deðilmi geceler
Bari karýnlýk olmasaydý sonumuz

- III -
Nice insanlar gördüm ki ben
Dudaklarýnda en ateþli türküler
Barýþ içinde yaþamayý bilmeden
Bir savaþ meydanýnda öldüler

Nice insanlar gördüm ki ben
Dudaklarýnda en bayaðý þarkýlar
Ve gözlerinde ihtiras ýþýðý eksilmeden
Birer ilah gibi yaþadýlar

- IV -
Yarabbi, adaletin bu mu
Kuþ uçar, yýlan sürünür
Düþünmek istemem fani olduðumu
Verdiðin nimetlere þükür

Yarabbi, adaletin bu mu
Yaþayan yaþar, ölen topraða gömülür
Ve hayat sadece bir arzu mu
Bizi korkutan ölüm müdür?

- V -
Söyleyin ey çizgiden hayaletler
Artýk ihtiyar olduðumuz gerçek mi?
Kaybolan o gamsýz saatler
Hiç geri gelmeyecek mi?

Söyleyin ey çizgiden hayaletler
Ýn misiniz, cin misiniz
Ya siz, ey eþsiz faziletler
Fazilet olduðunuza emin misiniz?
Sosyal Medyada Paylaşın: