İnandık Geleceğine, Yaşadıksa
Sen yoktun bir zaman var olan kötülerdi
Azgýn otlardý naçar topraðýmda büyüyen
Tutup ellerimden beni karanlýklara sürükleyen
En kirli güzelliklerinde yaþayan ölülerdi
Ben doluydum, çaresizdim, aðlardim onlar gülerdi
Sen yoktun, bir zaman var olan kötülerdi
Yaþamak pis bir dumandý evlerde, odalarda
Atýlmýþ bir sigaraydý yorgun ciðerlerimiz
Ne aydýnlýk sabahlarýmýz ne de akþam üzerlerimiz
Nice zamanlar geçerdi o köhne masalarda
Kimbilir hangi umutlardý unuttuðumuz kenarda
Yaþamak pis bir dumandý evlerde, odalarda
Öyle yalnýzdýk anlatýlmaz, huzursuz, tesellisiz
Durmadan aldatýrdý bizi ilk aldanmýþlýðýmýz
O büyük gürültüde eriyip giderdi çýðlýðýmýz
Günler geçerdi böylece umutsuz sevgisiz
Güneþler doðardý ve batardý belli belirsiz
Öyle yalnýzdýk anlatýlmaz, huzursuz, tesellisiz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ümit Yaşar Oğuzcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.