Güller Ağlardı İçimde

Ne zaman ayrýlýk saati gelse
En vazgeçilmez yerinde yaþamýn
Duysak ayak seslerini akþamýn
Ve sokaklardan el ayak çekilse
Bir ürpertiyle duyarým o zaman
Seni çaðýran sesi uzaklardan
Ne zaman ayrýlýk saati gelse
Bir gariplik çöker içime birden
Kalan tek aný gibi bir devirden
Durmadan çalýnýr o gamlý beste
Sanki bilir de hazin öykümüzü
Bulutlar aðlar, kararýr gökyüzü
Ne zaman ayrýlýk saati gelse
Bir çaresizliði anlatýr gibi
Birden deðiþir gözlerinin rengi
Mavi solar, koyulaþýr yeþilse
Sarýnca ruhunu eski bir hüzün
Uçar gider pembeliði yüzünün
Ne zaman ayrýlýk saati gelse
Uzatsan özlemle dudaklarýný
Tüm aðaçlar döker yapraklarýný
Ne çiçek kalýr ortada, ne bahçe
Sadece uðultusu o rüzgarýn
Ve bir umut kýrýntýsý: belki yarýn
Ne zaman ayrýlýk saati gelse
Bir fýrtýna çýkmýþçasýna, büyük
Ýçimizdeki güllerin boynu bükük
Bir zaman kalakalýrým öylece
Neden sonra gittiðini anlarým
Ýçimde güller aðlar, ben aðlarým
Sosyal Medyada Paylaşın: