BEKLEYENLER İÇİN
Bir ayak sesi duymayayým
Kapýya koþuyorum
Gelen sen misin diye
Bir sarý saç görmeyeyim
Yüreðim burkuluyor
Aðlamaklý oluyorum
Her þey bana seni hatýrlatýyor
Gökyüzüne baksam
Gözlerinin binlercesini görürüm
Bir rüzgar deðse yüzüme
Ellerini düþünmeden edemem
Yaktýðým bütün sigaralarýn dumanlarý sana benzer
Tadý senden gelir
Yediðim yemiþlerin
Ýçtiðim içkilerin
Ve içimdeki bu dayanýlmaz sýkýntý
Bu emsalsiz hüzün
Seni beklediðim içindir
Resmine bakamaz oldum
Uykulardan korkuyorum artýk
Utanýyorum odamdaki bütün eþyalardan
Þu sedir hala gelip oturmaný bekliyor
Þu ayna karþýsýnda güzelliðini seyretmeni
Þu kadeh dudaklarýna deðebilmek için duruyor masada
Ve þu saat geldiðin anda
Durabilir sevincinden
Zaman çýldýrabilir
Çünkü benim dünyamda
Ölümsüzlük, seni sevmek demektir.
Bir çocuk doðmayý bekler
Bir aðýr hasta ölmeyi
Bitkiler yaðmur ve güneþi bekler
Yalnýz bir kadýn sevilmeyi
Ve düþün ki bir adam
Ýçinde bütün bekleyenlerin korkusu ve ümidi
Seni bekler
Asýlmayý bekleyen bir idam mahkumu gibi
Sen gelinceye kadar
Pencerem kapalý duracak
Rüzgar gelmesin diye
Artýk perdeleri açmayacaðým
Gün ýþýðý girmesin diye
Sonra kahrolacaðým
Bu karanlýkta, bu derin yalnýzlýkta
Ve günlerce gecelerce haykýracaðým
Nerdesin diye, nerdesin diye
Bir gün bu kapýdan sen gireceksin
Biliyorum
Ergeç bu bekleyiþin bir sonu gelecek
Yýllarca sonra
Öldüðüm gün bile gelsen
Bütün bu bekleyiþlerimi ve öldüðümü unutup
Çocuklar gibi sevineceðim
Kalkýp sarýlacaðým ellerine
Uzun uzun aðlayacaðým
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ümit Yaşar Oğuzcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.