Soðuk bir tül örtüyorlar yüzümüze, Sanki ölmek için beyaz bir uykusuzluk; Belki utanmasak bizi býrakacaklar, Terliyoruz, týrnaklarýmdan damlýyor kan Onun üstüne, Soðuk bir tül örtüyorlar üstümüze.
Hangi odaya saklansak þimdi onlar, Hangi sokaklara çýksak ölüm; Girildikçe biten seviþmemiz onlar yüzünden, Ne zaman boynuna uzansam ölüm kokuyor Yalnýzlýktan, o yalnýzlýk, Kelimesi artýk þiirde unutulan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ülkü Tamer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.