I yollar yorgunum rüzgarli kasabanin çalisi çam kokulu daglarin rüzgarsiz yagmuru beni artik durdurun yorgunum on bes mayis doksan sekiz viran sehire bes kala
II yollar yorgunum asfalt rengi bir çayin deminde ilerliyorum önümde yüzünü benden saklayan bir dag bitkin bir adam dikiz aynasinda tende biraz solgunum yorgunum yedi haziran erciyes hala yüzünü sakliyor
III yollar yorgunum bir anne çigligi enkaz altindaki üç yavruya hastane koridorunda hinca hinç yigilmis cansiz bedenlere basmadan ilerliyorum acidan yorgunum ne olur beni durdurun 17 agustosun ertesi sehir ölümü yorgan gibi örtünmüs
IV yollar yorgunum gri renkli bir ülkeden dönüyorum geriye dönüsüm sebepsiz bekleyenin yoklugundan belki belki de yalnizligin soguklugundan yollar içimi isitiyor bende durmak yok beni bensiz durdurun durmazsam vurdurun sunu bilin ki yorgunum ondört nisan yagmurlu günün öksürüklü sabahi
Sosyal Medyada Paylaşın:
Uğur Arslan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.