Adı Mehmet

Adý Mehmet...
Kara kýtanýn kara gözlü, zayýf yüzlü çocuðu.
Göz kapaklarýnda güneþ ve çapaklarý çöl sarýsý.
Çaresizliðin girdabýnda.
Kelebek renkli yüzünün yorgun yarýsý.

Adý Mehmet...
Bir halkýn hikayesi yani.
Yeni günün solduðu beldeye, asýrlar öncesinin bir yolculuk efsanesi.
Bir halkýn ismi yani.
Kaderden ötesi olmayan.

Adý Mehmet...
Kimseden medet ummayan.
Aç karýnlý, hasta yüzlü ama tok gözlü.
Öylece duran ve sabreden.
Uzaktan gelen yolcularý aðýrladýðý günkü gibi.
Necaþi gibi, Habeþi gibi.
Doðru, dürüst, iyi, insan yani...

Adý Mehmet...
Bir umudun ismi.
Çöle yaðmur yaðdýðý günün.
Karnýnýn doyduðu günün.
Öldüðü günün.
Ve üstünde çiçekler açabilen bir mezara gömüldüðü günün ismi yani.

Adý Mehmet...
Kimse tanýmaz, kimse bilmez.
Kara gözleri gülmez.
Dünyanýn gözü kör olmuþ sanki.
Kimse onlarý görmez.

Adý Mehmet...
Kim duyar ki; Dudaðýnda bir feryat! !
Savaþmak dudurken yani,
Mehmet’i kim dinler ki?
Açlýðý kim dinler ki?
Adý mehmet...
Hastalýðýn gözlerindeki buðusu.
Açlýðýn kokusu.
Ve ölümün korkusu.
Bir kum fýrtýnasý uðultusu.
Aðlayan bir bebek sesi.
Ve zayýf dizlerin yaðmursuz çöllerdeki izi.
Söyle dünya insanlarýn kaç kiþi?
Kaçý saðýr, kaçý kör, kaçý arsýz, kaçý erkek, kaçý diþi?
Açlýktan ölmek kaldýmý be þimdi?
Söyle dünya insanlýk kimin iþi? .....

Sosyal Medyada Paylaşın: