Deniz Feneri

Sen Deniz Feneri
Hüzünlü bir kýþ günü baþladý yolculuðun
Çocukluðun yýkýk kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahþap evlerde geçti.
Okuma yazmayý öðrendiðin
Gazetelerdeki terör sayfalarý
Ve Haliç tersanelerinde korsanlar
Evden çýkarken vedalaþýrdý babalarla evlatlar...

Her sokaðýn baþýnda analarýn isyaný dururdu
Ve günler kýsa ama geceler uzun olurdu.
Bir kurþun bir liraya
Ve bir hayat bir kurþuna mal olur,
Senin doðduðun yerlerde
Ýnsanlar can evinden vurulurdu.

Sen Deniz Feneri
Sarayburnu’nun dimdik delikanlýsý
Yavuz zýrhlýsýnda deniz piyade eri
Yetmiþ ikiye dört çaký gibi asker
Arkadaþýnýn kaza kurþunu izini sýrtýnda taþýyan
Ve giderken býraktýðý sevdiðini döndüðünde bulamayan...

Yýkar mý bizi bu sevda!
Bir aþk delikanlýyý bozar mý be adam?

Hadi kalk!
Eski günlerde olduðu gibi
Karanlýða yine ýþýk yak!

Arka bahçedeki mahalle kavgalarýnda
Kaþýna sapan taþý geldiði günden beri
Hani kanýna kanýmý sürdüðüm o günden beri
Can dostum ve kan dostum
Ýster kalbine gömdüðün sevdamýn aþkýna
Ýster Allah’ýn aþkýna
Kalk bir ýþýk yak ve bir kor düþür yüreðimize
Savaþmak ne güzel bir þey uðruna
Ve yeniden âþýk olmak...

Ve Sen Deniz Feneri
Sarayburnu’nun dürüst delikanlýsý
Kalbine gömdüðün aþkýn
Gönlündeki sevdan ve aydýnlýk gözlerinle
Senin iþin karanlýða korkuturcasýna bakmaktý
Ve sana en yakýþmayan þey aðlamaktý.

Deniz Feneri
Unutmadýk o günleri
Sevdamýz yüreðimizde gizli kalýr
Ve mahallenin kýzýna âþýk olmak
Ayýp sayýlýrdý
Bir kýza âþýk olmak bir de parkayý çýkarmak haramdý
Ve dünya dedikleri þey yalandý...

Paranýn geçmediði günler vardý gençliðimizde
Ve namerdin yýkamadýðý mertliðimiz
Silah çekmek ve tespih sallamak deðildi delikanlýlýk
Tespihi çekmek, silahý saklamaktý
Yazýk...
Gün geldi delikanlýlýk kabadayýlýða yenildi
Sonra üç kuruþa satýlan sevdalar ve ucuz aþklar
Artýk senin iþin deðildi...

Sen Deniz Feneri
Sarayburnu’nun dik ve yitik delikanlýsý
Ne geçmiþten yükselen aðýtlar anlýyor seni
Ne de geleceðe satýlan aþklar

Sen doðarken bir ölüm þaþkýnlýðýyla
Gökyüzüne uzanmýþ düþmanlýk türküleri
Suçüstü yakalanýrken en güzel umutlarýn
Gözlerini bir ihanet anýnda açmýþlýðýn
Ve yakmýþlýðýn gecenin karanlýðýna en derin aydýnlýðýný

Hey Deniz Feneri!
Parayla satýn alýnamayacak aþklarýn sevdalýsý
Çektiðin çileleri özenle saklýyorsun seyir defterinde
Sarayburnu’nun dimdik ve yakýþýklý delikanlýsý...

Gidiyorsun belki Deniz Feneri
Sana ’kal’ diyemem giderken
Sevmek kadar ölmek de kader
Ama giderken bile ýþýðýn yol göstersin kayýp gemilere
Gözlerin gökyüzünü aydýnlýða bürüsün
Ve sen ölsen bile bir gün
Nâmýn yürüsün
Ve sen ölsen bile bir gün
Nâmýn yürüsün...
Sosyal Medyada Paylaşın: