Bazen bin gize yuvadýr her kelime,
Her giz bin düþünce olur gönüllerde.
Algýlarýn perdesini açmak bir hünerdir,
Beþikten mezara yeller eser öðrenmek isteyene.
Üstün körü sevdalar deðil mi kalbi yoran,
Hata eder, bulutsuz havada þimþek arayan.
Gül dalýnda güzel, üzüm baðýnda elbet,
Þeytan kýnasýnda renk uyanýr kayasýndan.
Bir dokunuþ ebedi kaçýþtýr, görmeden olmaz,
Mazinin tozlarý boþ yere sayfalardan uçmaz.
Duygular aðlar iþte o an, kýsýr döngüler bir kaçýþ,
Davul-zurna baþ aðrýsý, sineðin sesi duyulmaz.
Bir huy ki nasýl deðiþir zaman içinde,
Köprü belli, akan su belli, saygý can çekiþmekte.
Avuç içi okunmuyor, ezberler bozulmuyor,
Baykuþ sesleri karýþýyor en güzel hayallere…26.05.2012-Ahmet BOZTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.