Ufka Damlayan Alınteri

Asý adýn neydi - unutturdun
zaten ben sana hep Abbas diyordum
bir ayaðýn eþikteyse, tetikteydi diðeri hep.

Evet Abbas, Abbas yolcu
yine hangi iklime böyle - hangi mevsime
bu kez hangi serüvene olacaksýn özne.

Çözülüp bin sevdadan
bir mavi uðruna dolaþtýn her çaðý
karanlýk sayfalarýný kargýlayýp, kargýþlayýp dünyanýn
ÝNSAN için - yeniden yeniden - ÝNSAN
durma sefer eyledin, MUT dedin, UMUT dedin
ne çok sevdim seni ben, ah sen bunu hiç bilmedin
boþladýn gönül yurdunda ocaðý, kucaðý.

Gurbetin soykütüðünde yazýlýdýr adýn.

Seyir defteri, zirve defteri
kaçýncý bu, kaçýncý cilt Abbas
UFKA DAMLAYAN ALINTERÝ

Çölde ARUZ yürürsün, kervanýn kumda KUMA
- müstef’ilün failan -
her sahrada bir vaha bulursun mutlaka ama
bulunduðun her yer sana uzak...
Böyle gidip gidip nice - sonra ki eyvah
yine ayný noktaya varmak
ve görmek iþte : barýþ çubuðunun bir ucu silah
tanýmla - yorumla - anlatýmla olmaz
hüsraný yaþayan anlar ancak.

Acýnýn ve gecenin rengi siyah
diye yollarý astarlama ömrüne
siyaha inat - kendi içinde deðilse
nerde aradýðýn SABAH...
Sosyal Medyada Paylaşın: