Acýnýn aðzýndan öpüyorsun yine yine cehennem yürek yine hüzne gönüllü devriye.
Turaçlar amansýz iklimde kanat açmadý ama aðaçlar zamansýz açtý çiçek kar vurdu birden, pusudaymýþ fýrtýna ardýndan bir yaðmur, bir yaðmur ki yaðmur deðil sanki kezzap... heba oldu onca heves, onca emek onca kitap.
Söylemeye gerek yok, zaten herkes farkýnda.
Ey nice cendereden süzülen direnç hangi acý denenmedi ki bizde kitap yakýlan yýldan, insan yakýlan yýla vardýk katliam katladýk, çað atladýk.
Gel de içlenme.
Bu þiir bir büyük VAH - Temmuza karþý Aðustos kapýsý nerede, nereye çýkar bu çarþý
Nereye çýkar bu çarþý ki... hem kalabalýk, hem karanlýk.
Tehlikeden geçiyoruz - belli etme - ilerle
Sosyal Medyada Paylaşın:
Türkan İldeniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.