YÜZYILIN SONU

Bu bürümcük elbise
onu dokuyanýn güzelliðini kattý
asma bir gül gibi
balkon demirine yaslanan bedenine.

Sana uzanýnca
çatýdan düþen mor bir çavlana bulandým
begonvil yumaðýnda uyuyup kaldým.

Sayýlar geçti sýra sýra
Ülkeler yarýþtýlar kömürde, çelikte
--Herkesin ne çok silahý!
Hiç kimse yarýþmadý
Kimin daha çok gülü diye.
Kim daha çok sever akasyalarý
Kim bekler portakallarýn çiçeklenmesini
Yalnýzca altýnda bir soluk için.

Elim seni içeri çekmeye çalýþýyordu
--Tekstilde Avrupa’yý giydiriyoruz
Onlarca elbise dikerim her gün
Ne bir elbisem var, bir erkeði çekecek
Ne asma güllü bir balkonum.

Kameralar hýzla dolaþtý kentlerin sokaklarýnda
Yapýlardan baþka bir þey göremedi
Her þey alýnýp satýlýyordu
Gül bahçeleri bulunamadý.
Döneklikten döndü Kautsky
"Demokrasiden neden korkalým" dedik
Yüzyýlýn sonunda, yine baþa döndük
Yýllar sonra ilk sevgiliye döner gibi

Duygularýmýz pek deðiþmedi ama
Sevgilimiz Dünya, çok hýrpalandý bu arada.

Gözlerimi açtým
Salonun ortasýnda koca bir çýnardýn
Hayatým dallarýnýn altýnda gölgeleniyordu
Bir kedi yavrusunu sevmek için
eðildin.
Sosyal Medyada Paylaşın: