Gurbet
Ýçim aðlar, dýþým güler, mutluyum
Yine mi bahtýma düþtün be gurbet
Yýllardýr zindanda, baðlý kitliyim
Yine mi kastýma düþtün be gurbet
Gurbetin çarþýsý, acý bir soðan
Gözleri yaþarýr kabuðun soyan
Aðlasan-sýzlasan olmaz ki duyan
Sel olup üstüme taþtýn be gurbet
Çeþmesinden akar, kan ile irin
Apartmaný katkat bodrumu derin
Yabaný istemem, sýlamý verin
Yaramý azdýrýp, deþtin be gurbet
Caddesi karýþýk, gürültü fazla
Evler kira, geçim olmuyor azla
Bu gemi yürümez yapmacýk sözle
Yaþarken mezarým eþtin be gurbet
Osman NURANÝ’yi sanma þehirli
Gözünde uyku yok, yüzleri terli
Eþi-dostu yoktur, komþular þerli
Sabýr duvarýmý aþtýn be gurbet…
Osman NURANÝ-22/05/2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.