DALGIÇ

Kendi denizlerimin dalgýcýyým ben
Bir alýþkanlýðý sürdürür gibiyim belki
Soluðum son aþamalarýna geldi
Geçtim durdum bilincin dehlizlerinden.

Bahçeler mi yoktu, eski ve yeni
Þarkýlar mý, anýlara benzer
Gemiler mi yoktu, küsmüþ yelkenleri
Gözümün önünde eriyip gittiler.

Bilirdim çizgen neresiydi, yol neresi
Dalardým mavilerin güneþle buluþtuðu yerden
Hevesleri, coþkularý, sevinçleri
Ben yaratmýþým gibi dökerdim içimden.

Ne varsa doðayla aradýðým uyumda
Çiçeðe durmuþ aðaçlar gibi iyimser...
Ve sesinin masalýnda sevdalý,
Bize özgü sözcükler getirdim koynumda.

Kendi denizlerimin dalgýcýyým beni
Bir alýþkanlýðý sürdürür gibiyim belki
Soluðum son aþamalarýna geldi,
Gidiyorum içimdeki sesin peþinden.
Sosyal Medyada Paylaşın: