Çarmýha gerildiði yaþta Ýsa’nýn avuçlarýmdan tutan iki çocukla çiviliyim yaþama aþk bardaðýný çalkaladýðým su olmak kýrýlacak eþya taþýyan bir kamyon gibi gidiyor Aðrýma
Kendi kendime konuþtuðum sanýlýyor hep yanýmdadýr oysa giderken býraktýðýn yüz havlun bozdun saklambaç oyununu ama bana gizlendiðim yerden çýk demeyi unuttun
Her gece yatmadan okuduðum bir kitap olmaný isterdim kýrardým ýþýklarý söndürmeden yarým kalan sayfanýn ucunu ki sen buna tenim kýrýþýyor yaþlanýyorum derdin
Yokluðundan geri kalan çölde attýðým her adýmda gözlerimden dökülür hörgücümde taþýdýðým sular sevgilisinin gölgesinden uzak çölde aðlayan deve ölür
Hava kararýrken usulca bir zenci olup kalýyorum Salacak kýyýsýnda ve Kýz Kulesi Ku Klux Klan gibi duruyor karþýmda
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sunay Akın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.