ASANSÖR

Telefon santralleri
beni sana baðlar sevgilim

nükleer santraller ölüme
gökyüzünün nerede olduðunu soran
bir vapur dumanýna
yanýt veremiyor hiç kimse

Çocuðunu asma köprüde sallayan
bir annedir Ýstanbul
ki onun
içi süt dolu
biberonudur Kýz Kulesi
soðusun diye suya tutulan

Ne kalem kýlýçtan
ne kýlýç kalemden üstün olsun
öðrensinler birlikte yaþamayý
örneðin kalem
aþk þiirleri yazsýn
ve köreldikçe kýlýç yontsun

Yalnýz kaldýðýmýz an da bile
alýrýz insan kokusunu
ýssýz adasýnda
üstünden atamamýþtýr Robinson
yakalanma korkusunu

Kendi boþluðuna asýlý
birer asansörüz aslýnda
ve ben elimde
taze bir karanfil
sýkýþýp kaldým
iki kadýn arasýnda

Sosyal Medyada Paylaşın: