ne bir elmayý soyabildim ne de iyileþtirebildim bir yaramý ama karþýma çýkýnca kýzmadým hiç elma kurduna bendim çünkü býçaðý saplayan onun yurduna
Þair diyorlar benim için bilmiyorum oysa her þiire konmalý mý uyak her yere nedense konamýyor tayyare hay dilimi arý türkçe soksun; uçak
Kaptan olmak isterdim aynanýn karþýsýnda eski bir sinema yýldýzý gibi aðlayan Ýstanbul hatlarýnda bir fýrça hafifliðiyle gidip gelen vapurlara
Eskimo bir þair dokunuyor omuzuma ve Kýz Kulesi’ni göstererek býrak artýk diyor üzülmeyi yedi tepeli bu þehirde þiir okunacak tek yer elbette denizin ortasýndaki þu küçük buz daðý
Terzi olsa da babam sökük dikmesini beceremem beni yalnýzca sen anlarsýn iðnenin deliðinden geçsin diye ipliklerin bir anlýk ýslatýldýðý dudaklara takýlýp kalan annem
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sunay Akın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.