Samanyolunda Veba

Önceden bilen oluþ þartlarýný çocuklarýnýn
Elleriyle deðen koklayan hazýrlayan adeta
Sebebine ermeden eriþmeden
Korkan ilerdeki korkularla
Noldu zarif latif anneler noldular

Nerde çocuklar gece yarýlarýndan sonra
Çýkýp samanyoluna bakan
Bakarak çocukluðu uzatmaya çalýþan
Ýþleri güneþin doðuþunu yayýnlamak
Bütün o çocuklar nerdeler

Kalan ne
Kýzlarýn kollarýnýn arasýndan gözlenen
Samanyollarýndan

Bakýþlarý benekleyen yalnýz ölüm
Ölüm geçti canlý ehram ölüm geçti
O taklar geçip gitti insan üstüne kurulu

Ve baðbozumlarý bizden bozulan
Artýk kendimize bile o kadar yakýn deðiliz
Gece yarýlarý samanyolu yok
Gün doðmuþ doðmamýþ

Bütün elmalar çürüdü
Çocukluðumuzun dürbünleri içinden
Geçen siyah halkalý kutsal þehirlerden
Birini bulamadým gezdim bütün karalarý

Aþk siyahýn beyazdan ayrýldýðý
Samanyolunda yürüyen bir karýnca
En onulmaz vebayý kutlayan bir güvercin
Ýki katlý bir arabada
Bu bize yaklaþan bir deniz arabasý
Sen ýrakta samanyolu ýrakta
Ve ay baþka bir ay
Sarýsý beyazýna akmýþ
Bulaþmýþ bir yumurta


Sosyal Medyada Paylaşın: