İZAHAT/İ OLMADI AY/IN GÜNEŞE KARŞI

Ýzahati olmadý ayýn güneþe karþý,
Ödünç aldýðý ýþýk bir anda sönüverdi.
Özlemedim dediðin kelimenin sonunda,
Sabýrla süslediðim alaca duran /nevrim/,
Sessiz bir çýðlýk attý geriye dönüverdi…


Süheyl/in boynu bükük semayý izliyorken,
Doðmayan Sitare/nin yolunu gözlüyorken,
Alatavlý hislerin, tavsamýþ halleriydi,
Bulanýk zihnimdeki avuntunun eseri,
Özlenmemiþ yüreðim an be an özlüyorken…

Gök yüzünün rengini çalýnca gri duman,
Ödünç maviler götür, ayýn hilal kaþýna,
Saðanak rahmetleri gökten indirdiði an.
Zahmet eyle sultaným bir sürmede sen býrak.
Gözlerimde kaybolan ýslak bakýþlarýma…

Tan yeri aðarýrken, zoraki doðar güneþ,
Ayý yolcu ederken gecenin boynu bükük,
Çaresizce yýldýzlar eteðine yapýþýr,
Ýnsafsýzca doðudan usul, usul doðar gün.
Firakýný yaþatýr, zaman her zaman kalleþ

Oysa kuralý buydu, hislerle oymanýn,
Körebe misaliydi baðlanmýþtý gözlerim.
Kapalýyken gözlerim gelemezdik göz göze,
Ne sen bana bade/sin, ne de ben sana meze,
Özleme sevdiceðim, özler isen özlerim….

DUDU BAYRAM ANKARA

Sosyal Medyada Paylaşın: