YOLCULUK

Bir yaz günü odamda kaparken bavulumu
Çekecek koltuðumun parmaklarý kolumu
Her zamanki sesiyle bana "Otur" diyecek

Bütün kýþ geceleri duyduðum laflarýyla
Çýplak bir kadýn gibi beyaz çarþaflarýyla
Beni uyutmak için yataðým esneyecek

Yolda, adýmlarýmý çaðýracak geriye
Aralýk duran kapým, belki dönerim diye
Penceremde buðudan bir damla yaþ donacak

Yürürken sað omzuma hafif sesle ötüþüp
- Bir evden anlaþýlmaz fýsýltýlarla düþüp -
Bembeyaz bir el gibi bir güvercin konacak

Dudaðýmý gizlice çekerek dudaðýna
Akþam gibi düþecek vagon basamaðýna
Garda beyaz, dumandan bir kadýnýn bedeni

Son kampana çalacak ve son düdük ötecek
Mesafeler bir nokta halinde küçültecek
Külrengi istasyonda mendil sallayan beni...
Sosyal Medyada Paylaşın: