YAT VE UYU

Bu karanlýk, bu uzun kýþ gecelerinde...
Soðuk, buzdan bir perdeyle süslerken camý,
Dolaþýrken birçok siyah gölge odamý,
Damarýmda kurþunlaþýp donarken kaným;
Yine seni düþünmekle geçer zamaným...
Bu kimsesiz... Bu mahzun kýþ gecelerinde...

Serpilirken pencereme avuç avuç kar...
Ýçerimde hicranlardan bir nehir akar...
Karlarýn da lambam gibi rengi sarýdýr...
Onlar yýrtýk bir mektubun parçalarýdýr:
Rüzgar, sana yazdýðýmý geri getirdi...
Pencereden dondurucu bir nefes girdi...

Rüzgar yaptý her çatýda ayrý bir makam...
Yine senin hayalini gördüm bu akþam...
Hançeremden alev gibi çýktý bu çýðlýk:
-Git istemem! .. Git istemem! .. Çýk odamdan çýk! ..
Ah! .. Ne dedim? . Hayýr gitme.. Hayýr gitme... Gel! ..
Ben git dedim, dedim ama sen iþitme... Gel! ..

Sensin beni en onulmaz yerimden vuran,
Fakat sensin yine boþ ömrü dolduran...
Bu çýlgýnýn senden baþka muini var mý? ..
Gitme... Beni senden baþka kimse anlar mý? ..
Gözlerimi sen ki baþka bir ufka açtýn...
Nerdesin ya? .. Nerdesin ya? .. Ah neden kaçtýn? ..

Yapyalnýzým... Etrafýmda yok senden bir iz...
Odam sessiz... Dýþarda yaðan kar sessiz...
Bu geceler dayanýlýr gibi deðil ki...
Ey þimdi bu satýrlarý okuyan bil ki:
Istýraplar yüz katlý kýþ gecelerinde...

Fakat kýzgýn yanardaðlar çýksa baðrýmda,
Senin için ben her derde katlanýrým da
Derim ki: ’Bu gecelerin ýzdýrabiyle,
Ben aðlasam, harap olsam, çýldýrsam bile;
Sen ateþli vücudunla ýsýnan rahat,
Yataðýnda bir rahibe saffetiyle yat...
Yat ve uyu! .. Bu tatlý kýþ gecelerinde...’

Sosyal Medyada Paylaşın: