Göðsümde gözlerinin sapladýðý bir býçak, Beynimde hayaliyle alevlenen bir ocak... Ýçerim bu haldeyken herkes garip bulacak: Baþýmý sükunetle taþlara vurduðumu...
Bu sükut çiðnenen bir muhabbetin yasýdýr. Bu sükut bir kömürün içerden yanmasýdýr. Bu sükut beynimdeki cinnetin potasýdýr; Görüp aldanmayýnýz sessizce durduðumu...
Ben de nihayet bütün baðlarý kýracaðým; Onu ýssýz daðlara alýp kaçýracaðým, Etini bir canavar gibi ýsýracaðým Ve, herkes seyredecek nasýl kudurduðumu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabahattin Ali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.