Karþýlaþmayalým diye çýkmadýðým sokaklarýn köþe baþlarýný tutuyor aklým þimdi Ve hatta çoðaltýp kendini, þehrin tüm sokak lambalarýna yapýþmak istiyor gözlerim sinek gibi Elektrik tellerine asýlý kalmýþ naylon bir poþet çirkinliðinde ve çaresizliðinde Bir fýrtýna bekliyorum, beni daraðacýndan kurtaracak. Rüzgar bile esmiyor.
Tek ümidim: ‘’Fýrtýna öncesi sessizlik ‘’ kliþesi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
deniz-ce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.