Ankara Destanı.

Evvel karanlýðýn beþiðindeyken
Þafaðý Atamla ördün Ankara
Tarihin içinde beyaz bir sayfa
Özgürlükler için vardýn Ankara.

Kaleden geçerken rüzgâr serinden
Ay gibi doðuyor tarih derinden
Kalbi taþ olanlar oynar yerinden
Karanlýkta yanan nardýn Ankara.

Zor güne umudun mührünü vurdun
Ulustan dünyaya elini verdin
Tüm dünya halkýný kardeþçe sardýn
Yayýlýr keçinle kurdun Ankara.

Mustafa kemaldi aðýzýn dilin
Cumhuriyet oldu ýþýðýn yolun,
Altý ilken idi dalýnda gülün,
Kirliliðe yaðan kardýn Ankara.

Dikmen, sýrtlarýndan yandý meþale
Halk tek yürek oldu verdi el ele
Mustafa Kemalle tükendi çile
Baþkentle murada erdin Ankara.

Roma hamamýnda tarihin izi
Ankerdi ilk adýn, çapadýr yüzü
Yunanca anguri hýyardýr özü
Nice kültürleri sardýn Ankara.

Her þey vatan için diye haykýrdýk
Halklarla tek yürek, Egeye vardýk
Cumhuriyet ile yaralar sardýk
Anadolum için yardýn Ankara

Papazýn baðýnda sevdamdý üzüm
Demokrasilerde aranýr çözüm
Dikmen sýrtlarýnda arýyor gözüm
Mustafa kemali gördün Ankara.

Hayli çetin yýldýz daðý yollarý
Seymenlerin kalkar, aþkla kollarý
Þifadýr Ayaþýn termal sularý
Suðuksu parkýnda terdin Ankara.

Kýzýlayda akar gör insan seli
Kimi leyla, mecnun kimisi deli
Güven park baþýmda bir kavak yeli
Gönül eðlenecek yerdin Ankara.

Sevdalýmdýn aklým baþtan aþýrdýn
Sevecen gönlüme ateþ düþürdün
Çocuk düþlerimde seni yaþardým
Her daim düþüme girdin Ankara.

Aydost, yaylasýndan, çamlýða çýktým
Keklik pýnarýndan çaðlayýp aktým
Kuðulu parkýnda gönlümü yaktým
Anýt kabire yüz sürdün Ankara.

Kýzýlca hamamýn þifamýz olur
Ýnsanlar derdine dermaný bulur
Çubuk barajýndan sularým gelir
Gözlerimde ýþýk ferdin Ankara.

Yüreðim kuþ gibi gönlüm kafeste
Özgürlük vuruldu her bir nefeste
Dünya tozpembe her þey aheste
Ýçimde tutuþan hardýn Ankara.

Nisanda umuttur düþen her damla
Atakule de mest olmuþum, demle
Gayrý adýn dilde yanar sitemle
Siyasilerinle yordun Ankara.

Mamakta canlarý sorguya çekip
Devrim ilkesini inkilap yapýp
Oniki eylülle umudu yýkýp
Kolumu kürekten kýrdýn Ankara.

Ne istedik sizden söyleyin paþam
Eþitlik özgürlük kardeþçe yaþam
Yarýnlara uzak, kalmadý neþem
Bozulmuþ tuz tadý çordun Ankara.

Umudum hýz kesti yönler deðiþti
Kurt kuzu oynaþtý çakal yeriþti
Hak açlardan alýp, toka veriþti
Emekçiyi hayli gerdin Ankara.

Marþandizden öte ekilir yonca
Orman çiftliðinde soluyor gonca
Gün günü aratýp duruyor anca
Neden defterimi dürdün Ankara.

Natoyolu, Ege, derdi bitmiyor
Ezen hayli güçlü gücüm yetmiyor
Seyran baðlarýnda, keklik ötmüyor
Bulunmuyor gayrý merdin Ankara.

Bankalarda esir halkýn her ferdi
Kredi kartlarý bitmiyor derdi
Tefeci ülkemde her eve girdi
Yüreði ateþe verdin Ankara.

Çankaya, Kýzýlay, Cebeci Mamak,
Herkes çýkar için oluyor yamak
Öfkemizden ne diþ kaldý ne damak
Hicap perdesinde, ardýn Ankara.

Anýttepede çok hayaller kurdum
Kurtuluþ parkýnda çiçeðe durdum
Ýþ yasasý diye budandým durdum
Emekçiye bakar kördün Ankara.

Gençlik parkýnda çay beylere demli
Emek yaralýdýr gözlerim nemli
Sanayide yaþam gör ki elemli
Ýþçiyi ocaða sürdün Ankara.

Ne umutla geldim, Ankara sana
Aldýn beni sürdün, yoza yabana
Beni tanýdýn mý? Anlatsan bana
Her gün batýmýnda mordun Ankara.

Emek söz olunca halklar yasaklý
Uçkura gelince þerefsiz haklý
Bir nokta içinde cahilin aklý
Bitmez cehaletin derdin Ankara.

Gayrý yaralara sürülmez merhem
Dört mevsim yaþýyor þu yoksul çehrem
Düzen beni bana saydý namahrem
Suyun abdest tutmaz kirdin Ankara

Utanç duvarýna vurdum baþýmý
Yiðidim; haksýzlýk döker yaþýmý
Ýçimde yangýnda zaman aþýmý
Acýmý katlayýp dürdün Ankara.

Þükrettikçe düþtüm her daim dara
Bir gül gibi sürdüm yüreði nara
Pirsultaným gayrý, sarýlmaz yara
Nasýl yandýðýmý gördün Ankara.

Mevsimler hazandýr sanayilerde
Ostim de emeðin yüzü yerlerde
Ýnsan hakký yok ki, varsa nerede
Her dönem iþçiyi vurdun Ankara.

Ozan Vurguniyim Ezilir halklar
Emeði kemirir þu karný toklar
Her gelen derdime bir daha ekler
Postumu meydana serdin Ankara…

Ýbni Haldunun þu güzel sözlerini örnek verecek olursak .Devlet büyüklerine yaranmak kaygýsý tarihçiyi yanýltýr bu kaygý kötüyü güzel gösterme çabasýný doðurur. Tarihçinin iþi, tarihi güzelleþtirmek deðil olduðu gibi anlatmaktýr!......
Ozanýn Görevi güzelleme yazmak deðil, Tarihini olduðu gibi anlatmak. olduðu bilinciyle bu þiir kaleme alýndý, mademki biz halkýn gözü kulaðýyýz öyleyse her þeyi görmek zorundayýz,
Hallacý mansur. nesimi. Þeyh bedrettin. pirsultan gibi!..
Yarýna dair,Özlemlenin yerini kaygýlarýn ve çaresizliðin aldýðý bir zaman tünelinden geçerken, tuplumsal çöküþlerde hýzla büyüme yaþanmasý gerçeklerin üzerini güzelliklerle örtmemizden kaynaklandýðý için, bu gün Ýnsan emeðinin böylesine ayaklar altýna alýnmasý. ve ülkemizdeki tüm OSTÝM gibi sanayýlerde Yaþadýðýmýz pencereden yansýmalarý, Ankara destaný olarak yansýtmaya çalýþitým!..
Belki alýþýlanýn dýþýnda çok uzun bir þiir oldu bu yüzden Adýný Ankara Destaný koydum. Kanayan her yaraya bir parça olsun dokunabilmek adýna!................

Ankara Konulu Þiir yarýþmasýnda 2 mansiyon Ödülü..
Abdullah Oral


Sosyal Medyada Paylaşın: