AY ALTINDA

Yürürdü, izi kalýrdý patikalarda
ve birer kozalak gibi sallanýrdý dallarda bir keçinin çepiþine melemesi.

Baþýný döndürürdü hiç sektirmeyen cumartesi
ve aylardýr kuþunu bekleyen boþ kafesi
yumup gözünü geçerdi kuþ cennetinden.

Dönüp dönüp geçerdi ayný yerlerden
görmese de tanýyacakmýþ gibi bir dostu sesinden
kulak kabartýrdý doðadan kopan her sese.

Öylece duruyor iþte yalnýzlýktan biçtiði elbise
pek sevinecek biri gelip usulca giyinse
ve alýp boþ kafesi geçirse bir ormandan.

Ne kalmýþsa geride yaralý anýlardan
alýp da geçseydi hüznün deltasýndan
bir bozlaða dönüþürdü keçinin melemesi.

Bir adam ayaltýnda öyle dingin, sessiz ve bir ana gibi
öksüz türküleri emzirmesi
Sosyal Medyada Paylaşın: