farzet bir vadide ilerliyorum vadide yalnýz aðaçlar kocaman yapraklar ileride bir sis
soðuk sular akar vadimde soðuk serin bir buhar ve gözlerimde yaþlar
bir rüya çizilir biraz hayal biraz meyal meyan kökü cezayir menekþesi kekik
masamdayým söner ýþýklar küf kokusu duvarýnda ýþýltýlar maðaramýn bir fýrtýna kopar toz ve duman havalanýr taþlar diz çökerim köþesinde tepesinden baþaþaðý uyuyan bir yarasa koklar burnumu sonra sessizlik elimde lolipopum babacýðým bitirmem þarzýný “tebletimi bana ver”
bir rüya mý bu bilmem hiç acaba gerçek oldu mu? rüyalar içi yine rüyalar kaçýncý uykumdayým ben þimdi þimdi sabah þimdi öðlen þimdi ikindi ve dünyanýn tüm kuþlarý birden irkildi tepeden öfkesiyle þimþekler baþýmýza indi
ve þimdi yine masamdayým iþte bir rüya daha mutlu sonla (mý) bitti bugün günlerden neydi? acaba
02.06.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
obsidyen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.