BAHÇEVAN - 1-
Huzursuzum. Uzak uzak þeylerin susuzluðu var bende.
Ruhum loþ uzaklarýn eteðinden tutmak iþtiyakiyle çýrpýnýyor.
Ey büyük Öte, ey flütünün tiz çaðýrýþlarý.
Uçacak kanatlarým olmadýðýný ve burada bu noktada ebediyen kalmaða
mecbur bulunduðumu unutuyorum.
Uyanýk ve istekliyim. Garip bir ülkede bir yabancýyým.
Sesin nefesin bana imkansýz ümidi fýsýldayarak ulaþýyor.
Dilin, kalbime týpký kendisi gibi aþinadýr.
Ey Öte’yi arýyan, ey flütünün tiz çaðýrýþlarý.
Yolu bilmediðimi ve kanatlý atým olmadýðýný unutuyor,
ebediyen unutuyorum.
Tedirginim. Kalbimin içinde bir gezginim.
Uzayan saatlerin güneþli sisinde, semanýn mavilikleri içinde
hayalin en engin þekiller alýr.
Ey en uzak son, ey flütünün tiz çaðýrýþlarý.
Yalnýz baþýna oturduðum evin her tarafýndaki kapýlarýnýn
kapalý olduðunu unutuyor, ebediyen unutuyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Rabindranath Tagore Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.