ŞİİR SANATI

Musiki, her þeyden önce musiki;
Onun için tekli mýsradan þaþma.
Kývrak olur, erir havada sanki;
Aðýr aksak söyleniþe yanaþma.
Kelime seçerken de meydan senin;
Bile bile bir nebze aldanmalý.
Dumanlýsý güzeldir türkülerin;
Öyle hem seçik olsun hem kapalý.

Güzel gözler tül ardýnda görünsün
Gün ýþýðý titremeli þiirinde
Ak yýldýzlar maviliðe bürünsün
Ilgýt ýlgýt sonbahar göklerinde.

Ara rengin peþindeyiz çünkü biz;
Rengin deðil, ara rengin sadece.
Ancak öyle sarmaþ dolaþ ederiz
Kavalý boruyla, rüyayý düþle.

Nükte belâsýndan kurtulmaya bak;
Acý zekâ, sulu gülüþ neyine?
Ýþe karýþtý mý bu cins sarmýsak
Maviliðin yaþ dolar gözlerine.

Tut belaðati boðazýndan sustur
El deðmiþken bir zahmete daha gir.
Kafiyenin aðzýna da bir gem vur
Býrakýrsan neler yapmaz kim bilir?

Nedir bu kafiyeden çektiðimiz!
Hangi çocuk, hangi deli
Sarmýþ baþýmýza bu meymenetsiz,
Bu kof sesler çýkaran kalp inciyi?

Hep musiki, biraz daha musiki;
Havalanan bir þey olmalý mýsra
Deli bir gönülden kalkýp gitmeli
Baþka göklere, baþka sevdalara.

Daðýlýp tozu sabah rüzgârýna
Mýsralarýn alsýn baþýný gitsin
Kekik, nane kokaraktan, dört yana...
Üst tarafý edebiyat bu iþin.

Sosyal Medyada Paylaşın: