Yorgun Gönlüm
Bu gün bir durgunluk var gönlümde
Zaman’ýn hangi sensizlik dilimindeyim?
Hatýrlamýyorum.
Saatler çoktan bizli dakikalarda durmuþ
Ay sabitlenmiþ denize.
Yakamozlar sus pus olmuþ kýpýrdamýyor
Sandalcý ürkek; asýlmýyor küreklere.
Ne bir söz ne teselli,
Artýk kar etmiyor bu yorgun yüreklere.
Hayli zaman geçmiþ,
Deðiþmiþ her þey birer birer,
Kimsesiz kuþlar yuva yapmýþ terk edilmiþ sahillere
Lodos da, uðramýyor artýk ‘o’ yerlere.
Bir ayaza gömülmüþ gibi yüreðim,
Sýrt çevirmiþ yeni sevgilere.
Oysa ben vaktinden çok önce gelmiþtim sana,
Kum saati bozulmuþ,
Akýp gitmiyor öylece duruyor zaman.
Kaçýp gitsem diyorum,ama korkuyorum!
Sonra yakama yapýþýr, hesap sorar sevdam.
En iyi bildiðimiz þey kavuþmak diyorduk sevmelere.
Oysa biziz þimdi ayrýlan.
Bu gün bir durgunluk var bu þehirde,
Arnavut kaldýrýmlarýnda ayak izlerin de silinmiþ
Yaprak kýpýrdamýyor her þey sessiz…
Yýldýzlara da kayýp gidiyor,þafaktan habersiz.
Þen kahkahalar duyulmuyor
Lal olmuþ sanki þakýyan diller.
Þair yazmýyor artýk kýrýlmýþ bütün kalemler.
Gözler aðlamaklý bir matem havasý yaþýyor,
Þimdi çok yorgun bu gönüller.
ÞÝÝR:GAMZE YAÐMUR
YORUM:FUNDA SAÐLAM
02.5.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.