Bana yorgun, yoksul akþamlar verdin Bir bulut kesimiydi dudaklarýn, gülüþün Sen mi getirdin, Yoksa ben nasýl geldim Ýzlerine basarak gölgenin
Bu kadar kýsa bir ömür Seninle nasýl çoðalýyor gitgide Toprak tanýyor, güneþ tanýyor Ve üstümüzde gökyüzü, bak Maviden yeþile akýyor.. Çoktan ayrýlmýþ yerimiz Bizi bekliyor.
Harlý bir ateþ, Bulut gibi bir sevda, Yumuþacýk meyan tadý.. Tanýmlayamýyorum seni öpünce Ýçimden bembeyaz bir nehir geçiyor..
Bekliyor seni Bitip tükenmeyen uykular gibi Arkandaki o ürkek çocuk hayaleti Ne olur usulca göðsüme býraksan Temmuz ateþinde Sarýþýn rüzgar esintisini
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özel Arabul Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.